نزار قباني

عاشق

آه ! اي كاش ، روزي از خوي خرگوشي رها شوي و بداني

كه من صياد تو نيستم

عاشق توام

وصال شيرازي

عقلم از كار جهان ، رو به پريشاني داشت

زلف او باز شد و كار مرا بست به هم

قاسم الانوار تبريزي

عشق خون ريز است و من حيران و صبرم منهزم

تير مژگان تيز و چشمش مست و زلفش تابدار

دركي قمي

عقيده ي اشك كه افتاد به تار مژه ام

يادگار گرهي از گره ابرويي ست

شهرستاني اصفهاني

عشق نگشوده طلسمي است كه بر دل بساتند

آة از اين عقده ي آسان كه چه مشكل بستند

زكي همداني

عذر ستمي خواست كه خون در جگرم كرد

مي خواست تلافي كند آزرده ترم كرد

فرهنگ شيرازي

عشق گويد كه خمش باش و حديث غم عشق

با كساني كه ندارند خبر ، هيچ مگو

سلمان ساوجي

عشق بر گشتن عشاق تفأل مي كرد

اولين قرعه كه زد بر من بد نام افتاد

نزاري قهستاني

عاقلان بار خدايا همه عاشقان گردند

تا بدانند كه اينكار به دانائي نيست

سعدي

عافيت خواهي نظر در محضر خوبان مكن

ور كني بدرود خواب و قرار خويش را

سعدي

عادت بخت من نبود اينكه تو يادم آوري

نقد چنين كم اوفتد خاصه بدست مفلسي

سعدي

عجب كه بيخ محبت نميدهد باري

كه بر روي اينهمه باران شوق مي بارم

نوري اصفهاني

عشق را خاصيت اين است كه با هر كه نشست

روزگار از همه دردش به سلامت دارد